Aktualności

Co prawda, przygotowujemy się na niedzielę 27 czerwca i finał akcji „Żądamy Chleba”, kiedy będziecie mogli nas spotkać na poznańskim Placu Wolności i spróbować jednej z naszych pysznych zup, ale przecież nie mogliśmy dziś zawieść ludzi, którzy przyszli na cotygodniowy posiłek na PST „Dworzec Zachodni”. Gdy piszę te słowa, to sto dziewięćdziesiąta piąte spotkanie zupowe jest już za nami.

ZUPA, rozmowa, miejsce izolacji, terapia, mieszkanie wspomagane, praca zarobkowa, praca nad sobą - 8 miesięcy wsparcia i wczorajszy telefon: „Wiola chciałem ci powiedzieć, że dziś po raz ostatni jestem w zupowym mieszkaniu. Dostałem w pracy podwyżkę, mam umowę na stałe, wynająłem mieszkanie. Wyprowadzam się. Dziękuję za wszystko!”. Rozmowa przebiegała spokojnie. Powiedziałam, że super, że się cieszę, ale w głębi poczułam się tak, jak wtedy kiedy moje dzieci opuszczały dom - radość przeplatana ze zdziwieniem i troską.

Już po 192. spotkaniu na PST „Dworzec Zachodni”. Tym razem było nieco skromniej, niż w ubiegłym tygodniu (bo bez jabłek i soków owocowych, co od razu zostało dostrzeżone...), ale zgodnie z zupową zasadą, że dostarczamy ludziom minimum niezbędne do tego, aby przeżyli dzień, a niekiedy, od święta troszkę więcej radości. Bo ludzi jest bardzo łatwo zepsuć rozdawaniem, przyzwyczaić ich do tego, że im się coś należy, że o nic nie trzeba się starać, bo to po prostu tu czy tam jest i to za darmo. A sami dobrze wiecie, że to nieprawda.

191. spotkanie zupowe wymagało wcześniejszego przygotowania. Zaplanowaliśmy fasolową, więc ziarnistą bohaterkę spotkania pływającą w zupie trzeba było wcześniej namoczyć i ugotować. Pozwala to skończyć przygotowanie samej fasolowej w rozsądnym czasie i zdążyć na czas. Jak się dowiedzieliśmy, ugotowaliśmy „męską” zupę – czy ktoś może mi wytłumaczyć na czym może polegać „męskość” zupy?